Dag 16 - Ninh Binh

Vandaag is het ontbijt voor het eerst buiten. Het lijkt ons nog wat enthousiast maar het valt mee en de zon komt al snel door. Vandaag gaat het 21 graden worden. We raken aan de praat met 2 Nederlandse stellen die 3 weken door Vietnam reizen. Net zoals iedereen die we eerder spraken zijn ze jaloers op onze 2 maanden (verschil moet er zijn😊).

We gaan vandaag naar een groot tempelcomplex dat op een half uurtje ‘brommeren’ ligt.

Onderweg rijden we tussen de prachtige bergen en rijstvelden in. We stoppen op een plek waar mensen hard werken in de rijstvelden. Ze plukken de steeltje van de plant die te dicht bij elkaar staan en zetten de losse steeltjes weer wat verder uit elkaar in het water zodat het beter verdeeld is en beter kan groeien. Bianca gaat een foto maken en maakt gelijk 5 vriendinnen voor het leven (zie foto).

Daarna gaan we verder en parkeren onze brommer tussen 2000 andere brommertjes. Niet normaal hoeveel er staan.

Het tempelcomplex is gigantisch en en rijdt dan ook een elektrisch busje in de rondte om je van stop maar stop te rijden (het zijn echt tig van die busjes - hier geen personeels tekort).

Elke keer dat je weer instapt moet iemand het kaartje controleren en dat gebeurd ook als je ergens naar binnen gaat. Of er staat een professionele kaartjes scanner die de QR code voor je scant of een professionele kaartjes schreurder. Dat is iemand die een klein scheurtje in je kaartje maakt als bewijs dat ie het kaartje gecontroleerd heeft….

Als we het hele rondje gemaakt hebben in dik 3 uur is er nog een tempel waar je met de lift naar de 12e etage gaat en van het uitzicht kunt genieten. Aangezien de Vietnamezen - net als de Chinezen - meesters zijn in voordringen is het altijd een uitdaging om een foto te maken want ze denken alleen aan zichzelf en of jij nou je telefoon laat vallen van de 12e verdieping of niet dat is hun probleem niet maar als er weer iemand tegen je aanbotst is het toch wel handig dat je je telefoon stevig vasthoudt. Als Richard een video maakt is er op het eind een man die met een stokje iets aanwijst dwars door de video heen. Bij take 2 flikt ie het weer! Uiteindelijk lukt het de 3e keer wel na een boze blik.

We zijn vandaag - meer als andere dagen - ook weer bezienswaardigheden. We worden stiekem gefotografeerd of heimelijk gefilmd. Sommige komen dan na je toe om je te bedanken en weer anderen filmen wat ze voor hun zien en gaan dan ineens verder op de selfie modus en proberen ons te ‘vangen’ in het scherm. Maar een meneer kunnen we niet uitstaan dus we gaan of recht achter hem staan of doen een stap opzij uit beeld. Het is een leuk spelletje.

Verder worden kinderen vaak door hun ouders naar ons toegeduwd omdat zij Engels kunnen en zo kunnen vragen waar we vandaan komen en dat geeft de rest van de familie de gelegenheid om ons aan te gapen. Of ze weten waar Holland ligt vragen we ons elke keer weer af.

Uiteindelijk vinden we onze brommer terug op het parkeerterrein en rijden we naar ons hotel. 

Er is hier iets met geiten en langs de weg kun je dan ook een geitje kopen. Niet zoals bij ons in Nederland want die geitje zit heeeeel stil…. en je kunt ook een stukje kopen 😳 Enkel de kop of de hoorns of een poot. Degene die wij op de foto nemen heeft een dekentje over zich heen en wordt besprenkeld met water om hem fris te houden.

Bij ons hotel pakken we in en eten we alvorens we met de taxi naar het busstation gaan. Vanavond zitten we in de slaapbus naar Hue. Dat is 11,5 uur hobbelen maar dan zijn we wel een kleine 600km verder. We zijn benieuwd want niet alle bussen zijn hetzelfde. Er zijn drie soorten (de meest luxe heeft de meeste privacy door middel van een gordijntje om je heen) en de man van ons hotel beweert dat wij de beste hebben (kan hij makkelijk zeggen want we komen toch niet bij hem terug) Vermoedelijk zijn we weer de oudsten in de bus want het is de goedkoopste manier van reizen op dit traject.

Aanvulling: we hebben dus de minst luxe bus….