Dag 5 - Vang Vieng

Na de drukke dag van gisteren (nog helemaal vergeten te vertellen dat we bij de entree van het park verplicht in een wagentje moesten stappen dat ons vlakbij de ingang van de waterval bracht een elektrisch wagentje was. Er stonden er gewoon stuk of 8 op een rij - dat verwacht je hier toch eigenlijk niet maar blijkbaar is elektrisch niet meer te vermijden) was het vandaag tijd om verder te reizen. Na het ontbijt worden we door een taxibusje opgehaald en naar de trein gebracht voor de trein naar Vang Vieng. Je kunt ook met de bus en dan duurt de rit 5 uur vanwege de slechte wegen maar de trein brengt ons er binnen een uurtje. Het gaat allemaal zeer georganiseerd (maar omslachtig).

Als het bijna tijd is om in te stappen gaat iedereen vliegensvlug in de rij staan en wacht tot de poortjes open gaan. Als je denkt dat de meute gelijk in beweging komt als de poortjes open gaan heb je het mis want dan blijft iedereen keurig wachten tot het teken. Maar eerst gaan eventuele monniken aan boord en dan de invaliden. En dan komt er een mevrouw met een megafoon die instructies roept. Het is niet te verstaan en wij vragen ons af waarom ze niet gewoon de omroepinstallatie hiervoor gebruiken. Dat lijkt veel logischer maar ja dan zou deze mevrouw geen gezag en geen baan hebben. En dan…. rent iedereen als een gek het perron op naar de trein - wat ook al vreemd is want je hebt je eigen stoel toegewezen gekregen. Wij hobbelen achteraan en vinden onze coupé en onze stoel. Ondertussen proberen er nog altijd bepaalde lokale mensen door of over je heen te lopen want voordringen is net als bij de Chinezen een lokale hobby. Het is een prettig ritje en als we uit de trein komen wordt opnieuw ons ticket gecontroleerd…alsof je nog zonder ticket zover was gekomen! Bij aankomst van het station wordt je ticket gecontroleerd en gecheckt of je naam overeenkomt met je paspoort, dan heb je nog een controle in de trein en dan is het natuurlijk hartstikke logisch omdat op de bestemming bij de uitgang nog een keer te checken.

Ook handig: we lopen gelijk naar de ticketbalie voor een volgende treinrit over 2 dagen maar helaas we krijgen te horen dat het pas over een uur mogelijk is want nu is het lunchpauze. Lijkt ons een goede planning om te doen als er net een trein vol mensen aankomt…. Dan maar geen treinkaartje en vervolgens worden de mensen (wij dus ook) per 10 in tuktuks gepropt om te worden vervoerd naar het centrum. Het lijkt een beetje op vee vervoer maar goed binnen 10 minuten zijn we bij ons hotel wat er keurig uitziet.

In tegenstelling tot Luang Prabang wat heel georganiseerd en gestructureerd was is Vang Vieng een rommeltje. De wegen veel minder goed, meer stof en alles loopt dwars door elkaar. We verkennen het stadje en vinden uiteindelijk een brug om de rivier over te steken en daar zitten we lekker aan het water om alle kayakken voorbij te zien komen en de lokale bevolking zeewier te zien pakken uit het water (wat amper 50 cm diep is).

’s avonds eten we bij een druk en gezellig tentje en lopen we nog even over de plaatselijke avondmarkt en dan zit de dag er weer op. Morgen weer een hele dag een excursie.